Einsame Nacht

Książka bardzo dobra. Wciągnęłam się w ten cykl.
Coś, co mi bardzo przeszkadza w czytaniu, to wkurzające feminatywy - ale tu już zawinił tłumacz, nie Autorka: "komisarko, "inspektorko" - to brzmi fatalnie i źle się czyta.
Mimo to, książka wciąga.

Książka bardzo dobra. Wciągnęłam się w ten cykl.
Coś, co mi bardzo przeszkadza w czytaniu, to wkurzające feminatywy - ale tu już zawinił tłumacz, nie Autorka: "komisarko, "inspektorko" - to brzmi fatalnie i źle się czyta.
Mimo to, książka wciąga.

Jak co poniedziałek Anna Carter wraca do domu późnym wieczorem. Pogoda jest wyjątkowo niesprzyjająca. Śnieg oraz wiatr sprawiają, że jazda po wąskich drogach północnego Yorkshire stanowi prawdziwe wyzwanie. Przed Anną jedzie inny samochód, więc kobieta czuje się trochę lepiej, mając świadomość, że nie jest sama na tym wyjątkowo niegościnnym odcinku trasy. Nagle czerwone auto hamuje, a do środka wsiada mężczyzna. Cała scena wygląda nieco dziwnie, ponieważ Anna ma wrażenie, że kierowcą jest kobieta z jej kursu gotowania, a tajemniczy mężczyzna, który nagle pojawił się na poboczu, po prostu wtargnął do samochodu. Przez chwilę bohaterka jedzie za nimi, rozważając czy powinna w jakiś sposób zareagować, ale ostatecznie nie robi nic i wraca do domu. Następnego dnia dowiaduje się, że kobieta z czerwonego auta została zamordowana. Jej tożsamość szybko wychodzi na jaw i faktycznie okazuje się, że Anna poprawnie rozpoznała kierowcę. Śledztwo komplikuje się, gdy odciski palców pobrane z samochodu ofiary pasują do odcisków zabezpieczonych na miejscu zbrodni sprzed lat, w wyniku której nastoletni chłopak znalazł się w stanie przypominającym śpiączkę. Jaki jest związek pomiędzy tymi zdarzeniami? Dlaczego Anna panicznie obawia się kontaktu z policją?

Zawiązanie intrygi przypomina powieść Na skraju załamania B.A. Paris, ale w mojej ocenie Charlotte Link stworzyła dużo ciekawszą i lepiej napisaną historię. Autorka należy do moich ulubionych pisarek, więc cieszę się, że najwyraźniej wciąż jest w formie. Samotna noc zawiera wszystko, co lubię w twórczości Link. Mamy brutalną zbrodnię, skomplikowaną przeszłość bohaterów, tajemnicę sprzed lat oraz doświadczonych policjantów usiłujących rozeznać się w sprawie. Jakimś cudem przeoczyłam informację, że to już czwarty tom poświęcony sierżant Kate Linville. Jak dotąd czytałam tylko pierwszy i niestety autorka na początku zdradza sporo informacji z poprzednich części. Skoro już złapałam spoiler to postanowiłam nie przerywać lektury, ale uprzedzam, że chyba w tym przypadku lepiej zachować chronologiczną kolejność czytania. Niezależnie jednak od tego, książkę uznaję za bardzo dobry kryminał.

Zostałam wciągnięta w wir wydarzeń już od pierwszych stron i aż do końca byłam mocno zaintrygowana dalszym rozwojem wypadków. Link potrafi pisać tak, by nie zdradzać wszystkiego od razu, ale zachęcić czytelnika do rozmyślania oraz snucia hipotez. Zostawia różne wskazówki, jednak przez długi czas miałam problem z ułożeniem ich w całość. Do tego stopnia, że nie wytypowałam poprawnie mordercy, a rozwiązanie zagadki mnie zaskoczyło. Czyli w moim odczuciu najważniejszy element kryminału został poprawnie pomyślany. W powieści nie brakuje też napięcia, ponieważ akcja dość szybko zagęszcza się i bohaterowie zdają sobie sprawę, że wokół nich dzieje się coś dziwnego. Do tego należy dołożyć opisy opuszczonych miejsc, niegościnnych lasów, które zimą przeradzają się w pułapkę oraz kiepskich warunków pogodowych ewidentnie wpływających również na nastrój postaci. Samotną noc czytałam w trakcie wyjątkowo gorącej majówki, ale bez problemu wyobraziłam sobie mroźny wieczór, kiedy Anna Carter wraca do domu.

Na pochwałę zasługują również charakterystyki postaci. Każdy bohater otrzymał tyle uwagi ile trzeba, by zyskać osobowość i uwiarygodnić swoje postępowanie. Dostrzegam u Link pewien schemat w kreowaniu protagonistów, ale nie przeszkadza mi to. Sporą sympatią obdarzyłam Kate Linville oraz jej nową szefową i liczę, że w kolejnych częściach ten policyjny duet jeszcze nie raz pokaże, co potrafi. Podsumowując, Samotna noc to intrygujący, wciągający i dobrze napisany kryminał, zawierający zaskakujące zakończenie. Z czystym sumieniem polecam tę książkę wszystkim miłośnikom gatunku.

Jak co poniedziałek Anna Carter wraca do domu późnym wieczorem. Pogoda jest wyjątkowo niesprzyjająca. Śnieg oraz wiatr sprawiają, że jazda po wąskich drogach północnego Yorkshire stanowi prawdziwe wyzwanie. Przed Anną jedzie inny samochód, więc kobieta czuje się trochę lepiej, mając świadomość, że nie jest sama na tym wyjątkowo niegościnnym odcinku trasy. Nagle czerwone...

Wyśmienita uczta dla fanów Charlotte Link! Trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Polecam!

Wyśmienita uczta dla fanów Charlotte Link! Trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Polecam!

Lubię książki Charlotte Link i chyba przeczytałam wszystkie i thrillery i historyczne. Tym razem też się nie zawiodłam i z przyjemnością śledziłam dalsze losy sierżantki Kate Linville. Mam cichą nadzieję, że to jeszcze nie koniec.

Lubię książki Charlotte Link i chyba przeczytałam wszystkie i thrillery i historyczne. Tym razem też się nie zawiodłam i z przyjemnością śledziłam dalsze losy sierżantki Kate Linville. Mam cichą nadzieję, że to jeszcze nie koniec.

Charlotte Link to jak mówi informacja na okładce „królowa kryminału”. Fakt, bardzo często widywałam jej książki w zapowiedziach czy na księgarnianych półkach. Mimo to do tej pory nie zdecydowałam się sięgnąć po żadną z jej książek. Niekiedy czytałam opisy, ale nie zaintrygowały mnie na tyle, by zdecydować się na lekturę. Z „Samotną nocą” było podobnie, jednak postanowiłam zaryzykować. Z opisu brzmiała dość zwyczajnie, jak każdy inny kryminał. Jak się jednak okazało, treść jest zdecydowanie bogatsza niż można by przypuszczać.

Pewnego grudniowego wieczoru na rzadko uczęszczanej drodze wśród pól dzieje się coś nietypowego. Jadące przez Anną Carter auto nagle się zatrzymuje i do środka wsiada mężczyzna. Anna szybko domyśla się, kto siedział za kierownicą. Była to Diane Bristow — uczestniczka kurus gotowania dla singli prowadzonego przez Annę. Kobietę dręczą wyrzuty sumienia, że nie zareagowała. Tym bardziej, gdy następnego poranka okazuje się, że Diane zamordowano… Rozpoczyna się śledztwo prowadzone przez Kate Linville. Wkrótce policja odkrywa związek tej sprawy z inną, mającą miejsce wiele lat temu. Czy to ten sam sprawca? Jak morderstwo pokojówki Diane było powiązane z atakiem na nastoletniego otyłego chłopaka, który do teraz przebywa w śpiączce?

Standardowo dopiero po fakcie dowiedziałam się, że powieść należy do cyklu. Myślę, że to wystarczający dowód na to, że znajomość poprzednich tomów nie jest potrzebna, by cieszyć się lekturą i w pełni zrozumieć fabułę. Według mnie to spora zaleta, bo nie każdy ma czas i ochotę nadrabiać poprzednie tomy czy też w ogóle pakować się w cykl. Nie potrafię natomiast bez znajomości poprzednich części określić jak ta powieść prezentuje się na ich tle. Czy była lepsza, gorsza, podobna? Jako pojedyncza powieść bardzo mi się podobała i trudno jest mi wyobrazić sobie jak dobre musiałyby być poprzednie tomy, aby po ten nie warto było sięgać.

Powieść Charlotte Link łączy w sobie wszystko to, co najbardziej lubię — wartką akcję ze złożoną i wielowątkową fabułą. Bardzo doceniam gdy książki są dopracowane, gdy mają choć trochę opisów i bohaterów, ale wiem, że często cierpi na tym tempo akcji. W przypadku „Samotnej nocy” tak nie jest. Autorka w swojej powieści skupia się dosłownie na wszystkim — łączy sprawy kilku zabójstw, opowiada o życiu osobistym Kate czy Anny, przytacza historię życia otyłego chłopaka prześladowanego w szkole, przedstawia śledztwo prowadzone przez Kate, ba, nawet momentami buduje świąteczny nastrój. Mimo to czytając „Samotną noc” nie ma się poczucia, że trafi się na nudny fragment. Powieść wciąga od pierwszej do ostatniej strony i czyta się ją błyskawicznie, mimo że ma niemal 500 stron.

Jedyną wadą, jaką widzę w powieści Link jest coś bardzo typowego dla tego gatunku, co właściwie nie dla każdego będzie wadą. Jak to niemal w każdym kryminale, również u Link od pewnego momentu elementy układanki łączą się zadziwiająco łatwo i szybko. Pojawia się dużo zbiegów okoliczności i sprawa, w której nie było żadnego przełomu od lat, nagle rozwiązuje się niemal sama. Wiem, że są czytelnicy, których takie coś może nieco zirytować, choć mi nie bardzo to przeszkadzało.

Skoro o rozwiązaniu sprawy mowa, spodobał mi się stopień jego rozbudowania i fakt, że było naprawdę zaskakujące, a mimo to logiczne. Cieszę się, że każdy z wątków został domknięty, a ewentualne wątpliwości dotyczące kariery Kate czy jej życia uczuciowego najpewniej wyklarują się w następnym tomie. Pozostaje tylko na niego czekać.

Mam wrażenie, że sięgając po książki Link wkracza się do pewnego elitarnego grona, o którym wiedzą tylko nieliczni. Z ciekawości przeczytałam opisy poprzednich powieści z cyklu i brzmiały po prostu zwyczajnie. Okładki również wyglądają dość sztampowo i niezachęcająco. Prawdziwy klejnot kryje się jednak na kartach powieści. Dopiero ten, kto zdecyduje się na lekturę, odkryje prawdziwy potencjał i talent Link. Bardzo się cieszę, że zdecydowałam się sięgnąć po tę powieść i tym samym dołączyć do grona miłośników autorki. Zachęcam do tego każdego, kto jeszcze tego nie zrobił.

Charlotte Link to jak mówi informacja na okładce „królowa kryminału”. Fakt, bardzo często widywałam jej książki w zapowiedziach czy na księgarnianych półkach. Mimo to do tej pory nie zdecydowałam się sięgnąć po żadną z jej książek. Niekiedy czytałam opisy, ale nie zaintrygowały mnie na tyle, by zdecydować się na lekturę. Z „Samotną nocą” było podobnie, jednak postanowiłam...

Mocna. Trzymająca w napięciu.

Mocna. Trzymająca w napięciu.

Fajnie powrócić do bohaterów serii, Kate ciągle w formie, Caleb ze swoimi problemami. Bardzo ciekawa historia, złożona i sięgająca lat szkolnych bohaterów. Bardzo fajnie odkrywa się następstwa pewnych wydarzeń i wszystko układa się w fajną całość ze świetnym zakończeniem.

Fajnie powrócić do bohaterów serii, Kate ciągle w formie, Caleb ze swoimi problemami. Bardzo ciekawa historia, złożona i sięgająca lat szkolnych bohaterów. Bardzo fajnie odkrywa się następstwa pewnych wydarzeń i wszystko układa się w fajną całość ze świetnym zakończeniem.

Kryminał typowy jak na Charlotte link. W sumie fajny.

Kryminał typowy jak na Charlotte link. W sumie fajny.

Książka zaczyna się od bardzo niecodziennej sytuacji. Kobieta, wracając wieczorem z pracy samochodem jest świadkiem, jak do samochodu przed nią wsiada mężczyzna. Ona wie, że tym samochodem jechała jedna z jej kursantek i przypuszcza, że dosiadł się do niej po prostu znajomy. Jedzie do domu i kładzie się spać, ale coś nie daje jej spokoju... Czy znajomy czekałby na dziewczynę w tak dziwnym i odosobnionym miejscu? Nazajutrz okazuje się, że kobieta w samochodzie padła ofiarą zbrodni... Rozpoczyna się policyjne śledztwo, a kolejno znajdowane ślady powodują tylko mnożenie się wątków i... odkopanie pewnej sprawy sprzed kilku lat. Czy te dwie zbronie mają jakieś punkty wspólne? Czy należey szukać jednego sprawcy, czy może dwóch oddzielnych?
Autorka w bardzo ciekawy sposób miesza czytelnikowi w głowie spajając te dwie sprawy dość nietypowym zabiegiem :) Świetnie też zostały oddane przeżycia wewnętrzne bohaterów i ich tory myślenia. Super studium psychologincze osoby odrzucanej przez społeczeństwo. W sposobie prowadzenia narracji czuć też to, że nie jest to powieść amerykańska czy polska :) Nie wiem czy zwracacie na to uwagę, ale ja lubię obserwować jak różny klimat mają książki autorow pochodzących z różnych krajow :)
Myślę, że nie jest to ostatnia powieść Charlotte Link po jaką sięgnęłam!

Książka zaczyna się od bardzo niecodziennej sytuacji. Kobieta, wracając wieczorem z pracy samochodem jest świadkiem, jak do samochodu przed nią wsiada mężczyzna. Ona wie, że tym samochodem jechała jedna z jej kursantek i przypuszcza, że dosiadł się do niej po prostu znajomy. Jedzie do domu i kładzie się spać, ale coś nie daje jej spokoju... Czy znajomy czekałby na...

Polecam, nie można się oderwać.

Polecam, nie można się oderwać.